miércoles, 28 de enero de 2009

Más textos de nuestro archivo


Mar de la tranquilidad

Cráter de tempestad
Claro con eclipse
Elipsis de sonata
Musa muerta
Elegía de romántico
Poeta melancólico
Ya no me equivoco
Tus palabras no las citaré
Al pie de la luna
Tema ya sin fortuna
Ni de Jupiter
Las lunas buscaré
Todo lo olvidaré:

Llanuras
Nocturnas
Oscuras
Sin lagunas
y sin dunas

No tendré puna
Por las alturas
En tus montes
Ni quemaduras
De sol, ninguna
En tus valles

Mujeres y Hombres,
¡Despierten!
Astronautas aspirantes,
¡Adviertan!
Viejos soñadores,
¡No sueñen!

Basta de sentimientos
Por extraterrestres
Basta de refrendos
Por un mero espejo

No iremos más
A la luna
No miremos más
Al espejo astral
De un sol real

Románticos de toda la tierra,
Uníos y quedad os
Con nosotros
En esta tierra.
23 de enero 2001


El mar, el siempre mar ya estaba y era



El mar, el siempre mar ya estaba y era,
inalcanzables a mis manos
que ya no se tendían hacia ellas,
pardas sus risas, secas sus muecas,
me cercaban en la playa las gaviotas.

Mi pie huía de las medusas,
asqueado por su domo de clara,
dolido por sus harponcillos.

Yacías en la playa apenas soleada,
parecías añorar el placer
de una melancolía perdida.

El carnaval del ostendés todavía
centelleaba en mi retina cansada,
ningún disfraz me satisfacía.

No me azotes con reproches,
no te reprocho casi nada,
la vida une y separa y ojalá una,
una vez y otra y siempre y todas
las veces, o casi, y cuando pueda.

No corras al carnaval de tristezas,
ya no quiero ser payaso en mi vida,
te quiero, tú ya siempre estarás y serás.



Cuauhtémoc


18/1/00 – Poema a un monumento (contexto: P. Neruda, 'Alturas del Macchu Picchu')




Bronce con pátina de humo oscuro,
Cara final, brazos del astrolabio,
Espada que aún no alcanza su fin,
Avenidas arañadas en el sol,
Cruz enfermiza, delito con creces,
Fuego con sangre, hambreado de oro,
Estatua de pie, venganza inconclusa,

Te miro el perfil y la frente, Cuauhtémoc.




Edelroestig brons, duister roet,
Gezicht voor de eeuwigheid, armen van het astrolabium,
Zwaard dat zijn doel nog niet heeft bereikt,
Spinnenweb van brede lanen onder de zon,
Verziekt kruis, verzwaard misdrijf,
Vuur en bloed, hunkerend naar goud,
Rechtstaand beeld, onvoltooide wraakneming,

Ik blijf naar je profiel en je voorhoofd kijken, Cuauhtémoc.

TE MIRE LA FRENTE


Te miré la frente
De perfil los ojos de reojo
La nariz las comisuras
Las lamé
Por gusto
Me mojé
Por tonto
Te mojaste
Por mí
Te reíste
De mí
Te carcajaste
Castemente
Acerca de mí
Me introvertí
Por tí
Me salvaste
De mí
Con una sonrisa
Te me acercaste
Al fín

Juré
Me hiciste no jurar
Sobre mí mismo
Lloré
Me hiciste no llorar

Casta no fuiste más
Me penetraste la boca
Te penetré la ...
Así acabamos
Esa partida de amor
Así dejamos
De mirarnos de frente
De perfil de reojo
Nos besamos
Los ojos cerrados
Y nos juramos, por cierto,
Lo que se nos antojara.



MAR DE LA TRANQUILIDAD
(17/9/2002)


Mar de la tranquilidad
Cráter de tempestad
Claro con eclipse
Elipsis de sonata
Musa muerta
Elegía de romántico
Poeta melancólico
Ya no me equivoco
Tus palabras no las citaré
Al pie de la luna
Tema ya sin fortuna
Ni de Jupiter
Las lunas buscaré
Todo lo olvidaré:

Llanuras
Nocturnas
Oscuras
Sin lagunas
y sin dunas

No tendré puna
Por las alturas
En tus montes
Ni quemaduras
De sol, ninguna
En tus valles

Mujeres y Hombres,
¡Despierten!
Astronautas aspirantes,
¡Adviertan!
Viejos soñadores,
¡No sueñen!

Basta de sentimientos
Por extraterrestres
Basta de refrendos
Por un mero espejo

No iremos más
A la luna
No miremos más
Al espejo astral
De un sol real

Románticos de toda la tierra,
Uníos y quedaos
Con nosotros
En esta tierra.


Poemas de: Joel Vanbroeckhoven









No hay comentarios: